Βακτηριακή κολπίτιδα: Τα αίτια τα συμπτώματα και αντιμετώπιση για να δώσετε τέλος

Βακτηριακή κολπίτιδα: είναι η συχνότερη μορφή κολπίτιδας σε γυναίκες που βρίσκονται σε κατάσταση αναπαραγωγικής ηλικίας. Πολλές φορές οφείλεται στη διαταραχή της φυσιολογικής χλωρίδας του κόλπου, δηλαδή της αναλογίας των συμβιωτικών μας μικροοργανισμών.
Η ασθενής παρουσιάζει αφρώδες, λευκόφαιο (λευκογκρίζο) έκκριμα με δυσάρεστη οσμή. Αυτή η οσμή γίνεται πιο έντονη στην περίοδο και μετά τη σεξουαλική επαφή.

Η βακτηριακής αιτιολογίας κόλπωση αποτελεί το συχνότερο αίτιο κολπικής έκκρισης (έως και 50% των περιπτώσεων). Λόγω της απουσίας φλεγμονής καλείται κόλπωση (vaginosis) αντί για κολπίτιδα (vaginitis). Ακολουθούν η κολπίτιδα από τον μύκητα Candida και οι κολπίτιδες από τριχομονάδες ή χλαμύδια.

Ο γυναικείος κόλπος αποικείται από πληθώρα μικροοργανισμών που στο σύνολό τους ονομάζονται με δύο λέξεις ‘φυσιολογική χλωρίδα’. Επικρατούν οι μικροοργανισμοί με την ονομασία γαλακτοβάκιλλοι. Στην βακτηριακή κόλπωση οι γαλακτοβάκιλλοι μειώνονται και αυξάνεται η συγκέντρωση άλλων μικροοργανισμών, κυρίως αναερόβιων, μέσω της αύξησης του pH του κόλπου. Η βακτηριακή κόλπωση (ΒΚ) οφείλεται στην αντικατάσταση σε μεγάλο βαθμό της φυσιολογικής κολπικής μικροβιακής χλωρίδας από άλλους παθογόνους μικροοργανισμούς, όπως η Gardnerella vaginalis, το Mycoplasma hominis και άλλα αναερόβια βακτήρια.

Τα αναερόβια παράγουν μεγάλες ποσότητες από ένζυμα, τα οποία ευθύνονται για τις ουσίες που δίνουν μία χαρακτηριστική άσχημη οσμή στα κολπικά υγρά.

Στην βακτηριακή κόλπωση, υπάρχει υπερβολική ανάπτυξη παθογόνων, όπως gardnerella και άλλων μικροοργανισμών, τα οποία δεν είναι ωστόσο κατά κύριο λόγο, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα. Η gardnerella vaginalis είναι το παθογόνο που συχνά προεξάρχει, αν και όχι πάντα, στη βακτηριακή κόλπωση. Άλλα συχνά παθογόνα που προκαλούν τη μικροβιακή κόλπωση είναι το mycoplasma hominis και αναερόβια (π.χ. mobiluncus spp, peptostreptococcus).

Συμπτώματα

Έως και πέντε στις έξι γυναίκες με βακτηριακή κόλπωση είναι ασυμπτωματικές. Η νόσος είναι συνηθέστερα πολυμικροβιακή και εκδηλώνεται με:

• αύξηση των κολπικών εκκρίσεων,
• αλλοίωση της οσμής των γεννητικών οργάνων,
• ανάπτυξη κολπικού ερεθισμού,
• τοπικής φαγούρας,
• πόνου
• δυσοσμίας.
• Το ph του κόλπου αυξάνεται.
•  Γενικό αίσθημα κακουχίας μπορεί να συνυπάρχει.
• Η νόσος μπορεί να συνοδεύεται από χλαμυδιακή ή γονοκοκκική τραχηλίτιδα.

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται κλινικά αλλά και εργαστηριακά. Απαραίτητο είναι να διαχωριστεί από την τριχομοναδική ή ατροφική κολπίτιδα και από την αποφολιδωτική φλεγμονώδη κολπίτιδα.

Οι καλλιέργειες είναι μικρής χρησιμότητας σε βακτηριακή κόλπωση, ενώ πλήρως ασυμπτωματικές γυναίκες έχουν θετική καλλιέργεια για G. vaginalis σε ποσοστό έως και 60%. Για τη διάγνωση έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί δοκιμασία χρωματογραφία και διαγνωστικές ταχείες κάρτες που ανιχνεύουν αμίνες και υψηλό pΗ. Επίσης, χρησιμοποιούνται probes ολιγονουκλεοτιδίων που ανιχνεύουν υψηλές συγκεντρώσεις (>107) Gardnerella vaginalis, οι οποίες, σε συνδυασμό με κλινικά χαρακτηριστικά (π.χ. υψηλό pΗ κολπικού υγρού), έχουν υψηλή ευαισθησία και ειδικότητα . Στη δοκιμασία κατά Παπανικολάου, η βακτηριακή κόλπωση ενίοτε δίνει εικόνα ASCUS και μπορεί να σχετισθεί με ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία (CIN). To test Παπανικολάου, σύμφωνα με μερικούς ερευνητές, δεν είναι αξιόπιστο για τη διάγνωση της βακτηριακής κόλπωσης και έχει χαμηλή ευαισθησία, ωστόσο άλλοι διαφωνούν.

Ο καλύτερος τρόπος για πρόληψη της βακτηριακής κόλπωση δεν είναι γνωστός. Παρ’ όλα αυτά, μπορούν να γίνουν κάποιες συστάσεις:

• Αποφυγή κολπικών πλύσεων με αντισηπτικά. Κάποιες γυναίκες δοκιμάζουν αυτές τις πλύσεις για να νιώθουν ‘καθαρές’. Ο γυναικείος κόλπος έχει την ικανότητα να διατηρεί μία υγιή ισορροπία ανάμεσα στους μικροοργανισμούς του. Οι πλύσεις με αντισηπτικά μπορούν να διαταράξουν αυτήν την ισορροπία και να προκαλέσουν αντίθετο αποτέλεσμα από το επιθυμητό.

• Αναφέρθηκε ήδη ότι γυναίκες με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν βακτηριακή κόλπωση ενώ είναι γνωστό ότι η βακτηριακή κόλπωση συνδέεται με μεγαλύτερο ποσοστό μετάδοσης του ιού HIV, πιο γνωστού ως ο του ιού που προκαλεί το AIDS.

• Όταν γίνεται λήψη θεραπείας για βακτηριακή κόλπωση θα πρέπει να ολοκληρώνεται όλη η αγωγή(όχι μισές δουλειές), ακόμη κι αν τα συμπτώματα υποχωρήσουν μετά από λίγες δόσεις ,διαφορετικά δεν θα θεραπευτείτε.

Η νόσος λύεται αυτόματα σε μεγάλο ποσοστό (30%-50%).

Για την θεραπεία της βακτηριακής κόλπωση υπάρχουν σκευάσματα για λήψη από το στόμα ή από τον κόλπο, η οποία προτιμάται καθώς η λήψη από το στόμα έχει περισσότερες συστηματικές παρενέργειες. Δεν χρειάζεται να γίνεται θεραπεία και του συντρόφου καθώς η βακτηριακή κόλπωση δεν είναι νόσημα που μεταδίδεται σεξουαλικά.

Επειδή η βακτηριακή κόλπωση μπορεί να αποτελεί μια χρόνια διαταραχή μπορεί να θεωρηθεί σαν αίτιο καθ’ έξιν αποβολών αλλά δεν υπάρχει καμία έρευνα στη διεθνή βιβλιογραφία που να το τεκμηριώνει αυτό.

iator.gr/ medlabgr

Πνεύμονες: Ποια διατροφή επηρεάζει την υγεία τους

Οι περισσότερες παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος προκαλούνται από αλληλεπίδραση μεταξύ γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως η ρύπανση, η διατροφή και το κάπνισμα.

Τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και την πρόοδο των πνευμονικών παθήσεων.
Το να είναι κάποιος είτε παχύσαρκος ή λιποβαρής μπορεί να έχει επιζήμιες συνέπειες για την υγεία των πνευμόνων, σύμφωνα με νεότερες έρευνες.
Άσθμα
Συγκεκριμένες τροφές και θρεπτικά συστατικά μπορούν να έχουν αντίκτυπο στην ανάπτυξη και εξέλιξη του άσθματος. Η επίδραση εξαρτάται επίσης από το αν ένα άτομο έχει εκτεθεί σε αυτές τις τροφές, για παράδειγμα κατά τη βρεφική ηλικία, την παιδική ηλικία ή την ενήλικη ζωή.
Κάποιες έρευνες αναφέρουν ότι οι βιταμίνες Α, D και Ε, μαζί με ψευδάργυρο, φρούτα και λαχανικά μπορούν να προστατεύσουν από την εμφάνιση άσθματος. Μία μελέτη ανακάλυψε ότι τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D στην ηλικία των 6 ετών μπορούν να προδιαθέτουν ένα παιδί να εμφανίσει άσθμα ή αλλεργίες αργότερα στη ζωή του. Υπάρχουν, επίσης, όλο και περισσότερες ενδείξεις ότι οι παχύσαρκοι ενδέχεται να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο άσθματος.
Συνεπώς, προτείνεται ισορροπημένη διατροφή με πολλά φρούτα, λαχανικά και ψάρια ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος εμφάνισης άσθματος.
Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια
Υπάρχουν όλο και περισσότερες ενδείξεις ότι ορισμένα στοιχεία της διατροφής ενδέχεται να ωφελούν την πνευμονική λειτουργία ή να βελτιώνουν τα συμπτώματα της ΧΑΠ. Συγκεκριμένα, τρόφιμα με αντιοξειδωτικές ή αντι-φλεγμονώδεις ιδιότητες ενδέχεται να είναι ευεργετικά.
Έρευνα αναφέρει ότι η υψηλή πρόσληψη ιδιαίτερα επεξεργασμένων τροφίμων μπορεί να επιταχύνει την επιδείνωση της πνευμονικής λειτουργίας, ενώ μια διατροφή με φρούτα, λαχανικά, ψάρια και προϊόντα ολικής αλέσεως μπορεί να μειώσει την πιθανότητα εμφάνισης ΧΑΠ. Περαιτέρω μελέτες έχουν αναφέρει ότι η αύξηση των φυτικών ινών μπορεί να μειώσει τη συχνότητα εμφάνισης και των συμπτωμάτων της ΧΑΠ, ενώ η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας αλλαντικών και αλίπαστων συνδέεται με πιο συχνή εισαγωγή στο νοσοκομείο για ΧΑΠ.
Τα άτομα με σοβαρή ΧΑΠ μπορεί να δυσκολεύονται να διατηρήσουν υγιές βάρος. Μελέτες έχουν δείξει ότι ο χαμηλός δείκτης μάζας σώματος σε άτομα με ΧΑΠ αποτελεί μέσο πρόβλεψης για άσχημα αποτελέσματα και, αντιστρόφως, οι ελαφρώς υπέρβαροι μπορεί να έχουν κάποια προστασία σε σοβαρά κρούσματα. Τα συμπληρώματα διατροφής χορηγούνται συχνά στο πλαίσιο πνευμονικής αποκατάστασης.
Καρκίνος του πνεύμονα
Τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι η υψηλή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του πνεύμονα κατά 20-30% τόσο σε καπνιστές όσο και σε μη καπνιστές. Ωστόσο, έρευνα δείχνει ότι τα συμπληρώματα βιταμινών δεν μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου του πνεύμονα.
Κυστική ίνωση
Ερευνητές έχουν ανακαλύψει ότι ο υποσιτισμός μπορεί να διαδραματίσει καίριο ρόλο στην κυστική ίνωση (ΚΙ). Οι γιατροί πρέπει να παρακολουθούν τη διατροφή και το βάρος των ατόμων με ΚΙ ώστε να βοηθήσουν στην πρόληψη περαιτέρω επιπλοκών. Για ασθενείς με διαταραγμένη λειτουργία παγκρέατος, είναι ζωτικής σημασίας μία θεραπεία με εκχύλισμα παγκρέατος και δίαιτα υψηλή σε θερμίδες .
Σύνδρομο αποφρακτικής υπνικής άπνοιας
Η παχυσαρκία αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την αποφρακτική υπνική άπνοια και παρατηρείται στο 60-90% των ατόμων με την ασθένεια. Η απώλεια βάρους και οι αλλαγές στη διατροφή μπορεί να αποτελούν αποτελεσματικό τρόπο για μείωση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με την πάθηση.
Πνευμονικές λοιμώξεις
Οι θάνατοι ανθρώπων που είναι σοβαρά υποσιτισμένοι συχνά οφείλονται σε πνευμονία, ενώ τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D αποτελούν εξακριβωμένο παράγοντα κινδύνου για εμφάνιση λοιμώξεων του αναπνευστικού συστήματος.
Πνευμονική εμβολή
Τα παχύσαρκα άτομα έχουν αυξημένο κίνδυνο πνευμονικής εμβολής, όπου θρόμβοι μπλοκάρουν ένα ή περισσότερα αιμοφόρα αγγεία στον πνεύμονα. Η απώλεια βάρους μέσω διατροφικών αλλαγών δύναται να μειώσει τον κίνδυνο αυτό.
Πηγή: European Lung Foundation

Τέρμα οι δίαιτες με θερμίδες! Άλλαξαν τα δεδομένα

Μετράς καθημερινά τις θερμίδες που καταναλώνεις και φροντίζεις…
να μην ξεπερνάς τον αριθμό που σου έχουν υποδείξει. Παρόλο, λοιπόν, που δεν ξεφεύγεις, ο δείκτης της ζυγαριάς δε λέει να σου κάνει το χατίρι και να πάρει την κατιούσα. Τι συμβαίνει και δε χάνεις κιλά; Μήπως τελικά δεν έχει τόση σημασία η ποσότητα αλλά η… ποιότητα;
Έχε στο μυαλό σου το εξής παράδειγμα: Είναι το ίδιο να λαμβάνεις 1600 θερμίδες από junk food (burgers, σουβλάκια) και το ίδιο από σαλάτες, φρούτα και προϊόντα ολικής άλεσης; Όχι βέβαια! Η ποιότητα των θερμίδων που λαμβάνεις είναι πάρα πολύ σημαντική για να φτάσεις το στόχο σου.
Αυτό που πρέπει πάντοτε να έχεις στο μυαλό σου είναι τα λιπαρά και όχι τόσο τις θερμίδες. Τσέκαρε τις ετικέτες των προϊόντων και δώσε βάση στην ποσότητα κακών λιπαρών που περιέχουν. Φρόντισε να μειώσεις τις τροφές με κορεσμένα και τρανς λιπαρά οξέα και να προτιμάς εκείνες που είναι πλούσιες σε καλά λιπαρά (πολυακόρεστα και μονοακόρεστα).
Ένας καλός συνδυασμός από υδατάνθρακες, καλά λίπη, βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και πρωτεΐνες θα βοηθήσει τον μεταβολισμό σου να δουλεύει ρολόι. Ξέχνα, λοιπόν, τους αριθμούς και δώσε περισσότερη βάση στην ποιότητα των τροφών. Όλα με μέτρο είναι το μαγικό κλειδί της επιτυχίας!

Ποιο είναι το σωστό μέρος για να βάλουμε θερμόμετρο;

 

Συνήθως τοποθετούμε το θερμόμετρο στη μασχάλη…
προκειμένου να διαπιστώσουμε εάν έχει ανέβει η θερμοκρασία του σώματος. Είναι όμως σωστός αυτός ο τρόπος μέτρησης για να έχουμε σαφή εικόνα για τον πυρετό;
Η ακριβής μέτρηση της θερμοκρασίας του σώματος είναι απαραίτητη προκειμένου να διαπιστωθεί εάν υπάρχει λοίμωξη ή να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα μιας θεραπείας.
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Annals of Internal Medicine εξέτασε κατά πόσο είναι αποτελεσματικότερο να τοποθετούμε το θερμόμετρο στη μασχάλη, στο στόμα, στο αφτί, στο μέτωπο ή στον πρωκτό.
Η τοποθέτηση του θερμόμετρου στον πρωκτό, αν και δεν είναι η πιο «δημοφιλής» μέθοδος μεταξύ των ασθενών, θεωρείται από τους γιατρούς ο «χρυσός κανόνας» στη μέτρηση της θερμοκρασίας του σώματος. Ωστόσο, η ακρίβεια της μέτρησης όταν το θερμόμετρο τοποθετείται στη μασχάλη ή το στόμα παρέμενε μέχρι σήμερα αμφιλεγόμενη. Για το λόγο αυτό, Καναδοί ερευνητές πραγματοποίησαν επισκόπηση σε 74 δημοσιευμένες μελέτες από όλο τον κόσμο, με συνολικό δείγμα 8.600 ασθενείς (παιδιά και ενήλικες, όχι νήπια), προκειμένου να διαπιστώσουν ποια είναι η καλύτερη μέθοδος μέτρησης του πυρετού.
Διαπιστώθηκε ότι η τοποθέτηση του θερμόμετρου στη μασχάλη ή το στόμα συνεπάγεται λιγότερο ακριβή μέτρηση σε σύγκριση με τη μέτρηση που προκύπτει όταν το θερμόμετρο τοποθετείται στον πρωκτό, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για χαμηλό πυρετό (δέκατα).
Οι ερευνητές προτείνουν η μέτρηση να γίνεται από τον πρωκτό κατά βάση όταν η θερμοκρασία του σώματος αποτελεί για το γιατρό βασικό δείκτη που θα επηρεάσει τη διάγνωση και τη θεραπεία, για παράδειγμα σε ασθενείς που νοσηλεύονται σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.
Όσον αφορά παιδιά που εκδηλώνουν συμπτώματα όπως ο βήχας, ο πονόλαιμος ή η ρινική καταρροή, οι ερευνητές συνιστούν στους γονείς μέτρηση του πυρετού από το στόμα ή το αφτί, καθώς αποδείχθηκε πιο αποτελεσματική από τη μέτρηση που προκύπτει από το μέτωπο ή τη μασχάλη.
Να σημειωθεί πως για κάθε μέθοδο μέτρησης του πυρετού συνιστάται η χρήση διαφορετικού θερμόμετρου. Υπάρχουν δηλαδή ειδικά θερμόμετρα για μέτρηση από το αφτί, το στόμα, τον πρωκτό κ.λπ.

http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/

Τα παροδικά προβλήματα όρασης μπορεί να προδίδουν σοβαρά καρδιαγγειακά προβλήματα

Τα περιοδικά και παροδικά -όχι μόνιμα- προβλήματα όρασης που έχει κάποιος, μπορεί μερικές φορές να… αποτελούν το μοναδικό σύμπτωμα για την ύπαρξη ενός σοβαρού καρδιαγγειακού προβλήματος, όπως αποκαλύπτει μια νέα ελληνική επιστημονική έρευνα, που βασίσθηκε στην μελέτη ενός 77χρονου ασθενούς.
Ο επίκουρος καθηγητής οφθαλμολογίας Ηλίας Γεωργάλας και η αναπληρώτρια καθηγήτρια Χρυσάνθη Κουτσανδρέα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνούς κύρους αμερικανικό ιατρικό περιοδικό New England Journal of Medicine, μελέτησαν την περίπτωση του ηλικιωμένου, ο οποίος είχε εμφανίσει τρία σύντομης διάρκειας επεισόδια θόλωσης της όρασης στο δεξί μάτι του. Κάθε επεισόδιο της παροδικής αμαύρωσης (amaurosis fugax) διήρκεσε πέντε λεπτά και κάθε φορά επανερχόταν στη συνέχεια η φυσιολογική όρασή του.
Η αρχική οφθαλμολογική εξέταση του ασθενούς δεν έδειξε κάποιο πρόβλημα στα μάτια του, ούτε η αρτηριακή πίεση σε αυτά ήταν υψηλή. Τελικά όμως αποκαλύφθηκε ένας θρόμβος αίματος, ο οποίος μπλόκαρε την τροφοδοσία με αίμα της αρτηρίας που καταλήγει στο πίσω μέρος του ματιού. Το μπλοκάρισμα της ροής του αίματος προκαλούσε την περιοδική και παροδική απώλεια της όρασης.
Ο μικροσκοπικός θρόμβος ήταν θραύσμα μιας πλάκας, που προερχόταν από τη δεξιά αρτηρία της καρωτίδας του άνδρα, τη βασική αρτηρία που μεταφέρει το αίμα στο λαιμό και στο κεφάλι. Ο θρόμβος που είχε αποκολληθεί, είχε καταλήξει μέσω της κυκλοφορίας του αίματος στην αρτηρία του αμφιβληστροειδούς.
Σύμφωνα με τον Γεωργάλα, οι άνθρωποι με τέτοιο πρόβλημα στα μάτια τους, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο για σοβαρό εγκεφαλικό. Όπως δήλωσε στο Live Science, τέτοιου είδους προβλήματα όρασης λόγω στένωσης της καρωτίδας μπορεί να αποτελούν την μοναδική προειδοποιητική ένδειξη για καρδιαγγειακό πρόβλημα. Γι” αυτό, ακόμη και τα παροδικά προβλήματα όρασης πρέπει να ελέγχονται από γιατρό.
Ο 77χρονος ασθενής δεν είχε ιστορικό οφθαλμολογικών προβλημάτων, αλλά είχε υψηλά επίπεδα χοληστερόλης και έπαιρνε φάρμακα (στατίνες) κατά τα τελευταία πέντε χρόνια για να την μειώσει. Χρειάσθηκε τελικά να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για να αφαιρεθεί η πλάκα που προκαλούσε την επικίνδυνη (σε βαθμό 80%) στένωση στην καρωτίδα του. Ένα χρόνο μετά, ο ασθενής δεν είχε παραπονεθεί ξανά για προβλήματα όρασης.